Eind goed al goed

Altijd weer is de pil bitter —
Theaterauteur Thomas Bernhard verhief zwartgalligheid tot kunst. Voor Damiaan De Schrijver is de overdrijvingskunstenaar al twintig jaar een compagnon de route. 'Wie denkt dat hij gearriveerd is, dwaalt', staat er in vette letters in zijn Kleine Bernhard Gids. Een gesprek aan de vooravond van Eind goed al goed.
Geert Van der Speeten, De Standaard, 20 april 2013

 

STAN volhardt met Bernhard —
Tg Stan gaat gestaag verder met het uitdragen van het werk van de Oostenrijkse theaterauteur Thomas Bernhard. Met Eind goed al goed maakt het gezelschap zijn versie van diens stuk 'Am Ziel', waarin een weduwe in het bijzijn van haar dochter en een jonge schrijver genadeloos het theater dissecteert.
Michaël Bellon, Agenda Brussel Deze Week, 17 april 2013

Uitkijken naar scherpe dialogen en vonkende spelprestaties —
Bij tg STAN worden de stukken niet platgeregisseerd, maar is er ruimte voor de acteurs om zich over te geven aan de emotie van het moment.
Hannes Dereere, Zone 02, 17 april 2013

Ook schrijven is handelen —
( ) Daarmee raakt het stuk aan het onbegrip waarop de kunsten steeds harder stuiten. "Mensen die met kunst bezig zijn moeten zich voortdurend verantwoorden voor het feit dat ze kritische vragen stellen en verwarring zaaien. Vooral bij jullie in Nederland. Als je als kunstenaar geen amusement en plezier biedt, dan moet je je alsmaar verdedigen. Dat heeft mede de doorslag gegeven om nu Am ziel te doen".
Lonneke Kok, Theatermaker, mei 2013

De karikatuur ten top —
Dat domheid en wreedheid des mensen zijn, blijkt op het wereldtoneel elke dag. Als vanzelf vergeten we dat die karaktertrekken zich ook in de heimat laten gelden. Was het niet Thomas Bernhard die ons daar bij leven onvermoeibaar op wees? tg STAN draagt zijn bijtende moraal uit in Eind goed al goed.
Pieter T'Jonck, De Morgen, 29 april 2013

De dodelijke jas —
"Het trio speelt knalhard de situatie en de daarin opgetaste conflictstof. Maar het is alsof er steeds een ander spotje op wordt gezet. Alsof de scène permanent wordt gekanteld en in een ander perspectief wordt getoond. Met de brede glimlach die vraagt: is het zo eindelijk goed? Of wilt u het nóg weer anders? Het resultaat is ruim twee uur theatraal Vergnügen van een hoog niveau."
Loek Zonneveld, De Groene Amsterdammer, 1 mei 2013

Tijdloze ironie —
Het theater van Stan is na meer dan twintig jaar een vast gegeven geworden, spelend met een ironiserende afstand tussen schijn en zijn. Geen wonder dat Stan in Bernhard een gelijkgestemde heeft gevonden: de misantroop met messcherpe analyses van kleinmenselijke kantjes.
Liv Laveyne, De Standaard, 2 mei 2013

Weer een sterke Bernhard van STAN —
STAN heeft een hele cyclus Bernhard-teksten op zijn repertoire. Ze lijken per keer sterker te worden. En het is nog niet gedaan. Ook deze ruikt weer naar meer. Maar of wij dat in Nederland dan ook nog te zien krijgen? Het blijft afwachten. Grijpt derhalve uw kans nu het nog kan.
Loek Zonneveld, Theaterkrant.nl, 14 mei 2013

De Keersmaeker speelt neurotische moeder verbluffend —
Eind goed al goed is vooral het stuk van Jolente De Keersmaeker, die op een verbluffende manier de pathologisch op zichzelf gerichte neurotica neerzet.
Chantal Pattyn, NRC Handelsblad, 21 mei 2013

Zo gaat dat met liefde —
Ik hoop na deze 'Eind goed al goed' nog maar eens heftig dat tg STAN er nog veel jaren mee doorgaat.
Griet Op de Beeck, De Morgen, 8 juni 2013

Cultuur verketterd
De dag dat het baldadige trio De Schrijver, De Roo en De Keersmaeker er het zwijgen toe doet, blijft er in ons podiumlandschap een grote leemte achter.
Jan-Jakob Delanoye, Cutting Edge, 25 mei 2017