The Monkey Trial

Van apen en mensen
The Monkey Trial is een bij momenten hilarisch vertoog over bijbelse onwaarschijnlijkheden, in een gevecht van mannetjesputters om het grote gelijk. Het is een retorisch gevecht dat even hoogdravend is als futiel, zoals blijkt uit de anticlimax van de uiteindelijke uitspraak, maar ook een verontrustend portret van de willekeurigheid van de rechtspraak. The Monkey Trial is een knap staaltje van vakmanschap. Zowel de enscenering, als het heerlijke spel van de drie acteurs en de verrassende actualiteit van het gebruikte materiaal maken deze voorstelling tot een bijzondere aanrader.
De Standaard, Elke Van Campenhout, 16/01/04

Apen-Gelovigen: 1-1
De reconstructie van dit ophefmakende proces is een huzarenstukje voor de acteurs die in dit ruim drie uur durende stuk een genuanceerde interpretatie maken van de historische clash tussen evolutieleer en geloof. Damiaan De Schrijver schittert als John Raulston, de licht naïeve rechter die de complexiteit van de (rechts)zaak boven zijn hoofd ziet groeien en met een klop van de hamer zorgt voor een occasionele komische ontlading. Cleiren en Vercruyssen leveren een sterke prestatie door alle andere rollen voor hun rekening te nemen: van juryleden over beklaagden en getuigen tot een leger advocaten. U kunt zelf oordelen of John T. Scopes indertijd een misdaad beging, maar het staat wel vast dat The Monkey Trial schitterend theater is.
Knack, Wim Smets, 28/01/04

Lekker spel: 'Bezwaar edelachtbare!'
Er ontvouwt zich stukje bij beetje een boeiend beeld van een godvrezende, bekrompen maatschappij. Maar ook, en niet in de laatste plaats, een pracht van een (actuele) discussie omtrent verschillende wetenschappelijke en sociale waarden en normen. Maar dit trio had ook gewoon zin in een lekker rechtbankstuk: het speelplezier spat eraf als ze elkaar proberen af te troeven ('bezwaar edelachtbare!'), met bestudeerde nonchalance in hemdsmouwen tegen het bureau van de rechter leunen, of bewijsstuk numero zoveel aandragen. Redenaarsvuurwerk en argumentatiekunst cumuleren in de slotscène van het stuk, waarin Darrow en Bryan zich tegenover elkaar vinden en de rechter er vrolijk op los hamert. Met dank aan de acteurs van Stan voor een drie uur durend, fijn spektakel, waar je af en toe gewoon ook heel erg om moet lachen.
De Volkskrant, Karin Veraart, 10/02/04

Schitterende bijbelveldslag
Het feit dat tg STAN erin slaagt het publiek in zijn ban te houden gedurende twee uur en half berust niet alleen op de scherpte van de tekst maar ook op hun bijzondere manier van werken. Ik had nooit geloofd dat het verschil met gewoon theater zo groot zou kunnen zijn, maar dat is effectief zo.  Het merkwaardige en meest verrassende is misschien dat het aanvoelt alsof je de geur opsnuift van een maatschappelijk klimaat (en een Amerika) dat ondanks de dominantie van de godsdienst op menig gebied optimistischer en nieuwsgieriger was dan vandaag, een Amerika waar de vreugde aan het debatteren  en het uittesten van ideeën nog fris was en agressief in positieve zin.
Dagens Nyheter, Ingegärd Waarenperä, 05/11/07

Darwin versus God
De verbale confrontatie drijft de handeling voort en een absoluut hoogtepunt is het moment waarop een van de verdedigers een aanklager ondervraagt over zijn letterlijke bijbelinterpretatie. Dat werd zo grappig dat ik nauwelijks kon geloven dat deze woordwisselingen daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Drie acteurs brengen de vele medewerkers aan het proces tot leven. Niet alleen beheersen ze deze rolwisselingen virtuoos, het lukt hen ook elk personage neer te zetten met duidelijke karaktertrekken. Het enthousiasme en de inleving waarmee ze spelen maken deze voorstelling ook tot fantastisch theater. Enkel als historiestuk is dit al schitterend en het is tg STAN gelukt er geen tendentieuze versie van te maken.
Bergens Tidende, Jan H. Landro, 01/12/07

De eindeloze geschiedenis
The Monkey Trial is een voorstelling die zich richt op het hoofd, niet op de emotie. Iets dat je eigenlijk niet verwacht wanneer acteurs ‘protest’ theater maken. Dat maakt de voorstelling dubbel bevredigend. Tg STAN brengt de materie op een wijze waarvan het verleidelijk is ze als nederig te bestempelen, in de beste zin des woords. De acteurs willen geen conclusies trekken ten voordele van het publiek. Aan de andere kant geven zij (als acteurs) hun vakmanschap prioriteit boven het esthetische, in de betekenis van effecten en vormgeving. Er bestaan weinig voorbeelden van zulk een subtiele omgang met spelen en niet-spelen, en zo’n briljant vermogen om de situatie naar de hand te zetten.
Klassekampen, Therese Bjørneboe, 07/12/07

 
Verboden de evolutieleer te onderwijzen
De Tijd 13/01/04

"Een proces is gewoon geestig theater"
De Standaard 14/01/04

Twee straffe peeën en de ark van Noach
De Morgen 14/01/04

De advocaat in de acteur
Knack 04/02/04

Theater tussen rinkelende gsm's
De Standaard 20/11/07

'In ons hoofd is alles even verschoven'
De Standaard 09/01/08

God versus Darwin
De Tijd 16/01/04

In de aap gelogeerd
De Morgen 22/01/04

Leden van de jury, was de mens een aap?
Het Parool 09/02/04

Lekker spel: 'Bezwaar, edelachtbare!'
de Volkskrant 10/02/04

Aanval op de Bijbel
8weekly 17/02/04

Schitterende bijbelveldslag
Dagens Nyheter 05/11/07

Het begint te dagen in het Oosten
De Standaard 24/11/07

Hoe Nancy wenste dat alles een aprilgrap was
Knack 02/01/08

Podcast 
Frontlosjes 06/09/17